Morgen vieren we Koningsdag 2014 en dat brengt me bij de gedachte in hoeverre we zouden kunnen ‘Leven als een Koning’. En dan denk ik met name aan de mate waarin we het in ons leven voor het zeggen hebben, de mate waarin wijzelf de scepter zwaaien over wat we doen, denken en voelen.

Wat we denken en voelen is over het algemeen een redelijk autonoom proces. Er zijn allerlei gedachten en gevoelens die zich spontaan aandienen en die we niet vooraf kunnen filteren. Zodra we ze opmerken, zijn ze er al.
We kunnen ze wel achteraf filteren. Om dit te kunnen doen, is er allereerst onze aandacht nodig. Je kunt niet iets filteren wat je niet in handen hebt. Het lijkt vaak ingewikkeld maar gedachten en gevoelens opmerken en benoemen is meer een kwestie van gewoonte dan je denkt. En het goede nieuws is dat je gewoontes kunt aan- en afleren.
Dus in plaats van gedachten en gevoelens weg te drukken, kun je er voor kiezen om ze er even te laten zijn. Vervolgens heb je de gelegenheid om ze te filteren. Sommige horen in het bakje ‘onverklaarbaar’, sommige in het bakje ‘duidelijk signaal’, anderen wellicht in het bakje ‘met liefde en mildheid behandelen’ etc..

Als het om ‘doen’ gaat is het geen autonoom proces. We beschikken wel over allerlei zogenaamde automatismen, maar ‘doen’ vraagt toch van ons lichaam een besluit tot actie.
Soms zijn we zo druk of moe, dat we ons niet meer bewust zijn, van wat we aan het doen zijn. Dan zitten we niet meer zelf achter het stuur en zwaait iets of iemand anders de scepter over ons leven. Doe daarom eens de scepter-check: wanneer heb je je vandaag laten meeslepen door allerlei automatismen en/of verwachtingen van anderen?

Morgen is het Koningsdag 2014. Wellicht dat je de gelegenheid hebt om een dagje, zo vaak mogelijk, helemaal bewust, zelf de scepter te zwaaien…

Ik wens je alvast een hele fijne en gezellige dag toe!

Menu